Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK

Vademecum Górskie COTG PTTK

>> Regulamin << >> Jak zostać współautorem Vademecum <<

Treść hasła:

lub wybierz interesujacą cię literę

Komańcza - schronisko PTTK:

Schronisko PTTK w Komańczy

Schronisko w Komańczy mieści się w piętrowej willi wybudowanej w latach 1933-34 jako dom letniskowy. Stojący w sosnowym lesie budynek zakupiło PTTK od Władysława Ziemnowicza i objęło w posiadanie 30 października 1964 roku. W latach poprzednich Zarząd Okręgu PTTK w Rzeszowie dzierżawił ten budynek prowadząc w nim prymitywną turystyczną stację noclegową, która pełniła ważną rolę na Głównym Szlaku Beskidzkim biegnącym z Ustronia w Bieszczady.

W początkach swego istnienia schronisko było bardzo prymitywne. Stary sprzęt noclegowy, sienniki, koce nie zapewniały wygody. W 1974 roku przystąpiono do generalnego remontu i przebudowy, na czas którego schronisko wyłączono z działalności. Prace remontowe trwały półtora roku. Pokryto na nowo przeciekający dach, poprawiono mury piwnic, dokonano przebudowy niektórych pokoi. Urządzono świetlicę turystyczną, doprowadzono do budynku wodę, wybudowano budynek gospodarczy, zainstalowano centralne ogrzewanie. Obok schroniska postawiono kilka domków campingowych. Całą posesję ogrodzono.

Po dwuletniej przerwie schronisko uruchomione zostało w styczniu 1974 roku. Pierwszymi kierownikami schroniska przed kapitalnym remontem byli Halina Budrewicz, Leopold Arend i Ryszard Biloński a po przebudowie Adam Pelc, Zbigniew Mareczek, Edmund Kuczera, Maria Szymańska, Józef Szymulski, Teresa Stareńczyk a po nich małżeństwo Waśkowskich.

Kolejną modernizacjię obiektu dokonano w latach 1999–2001, a zakres prac obejmował:

– dobudowę sanitariatów ogólnych dla miejsc sezonowych (domki campingowe), ukończoną w październiku 1999 r.;

– modernizację części noclegowej zakończoną w listopadzie 2000 r. i gastronomicznej zakończoną w lipcu 2001 r. w wyniku czego obiekt uzyskał wyższy standard, kosztem ilości miejsc noclegowych, mimo zwiększenia ilości pokoi;

– przebudowę kotłowni z węglowej na olejową, wraz z wymianą instalacji c.o. w całym obiekcie, ukończoną w listopadzie 2000 r.;

– włączenie instalacji sanitarnej schroniska do kolektora gminnego wsi Komańcza w roku 2000.

Wymienione wyżej zadania wykonane zostały zarówno w oparciu o środki własne PTTK, jak i pomocowe: Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej oraz UKFiT.

Po małżeństwie Waśkowskich schronisko prowadzone było kolejno przez: Lucynę Ziomek, Władysławę i Jerzego Kureckich, rodzeństwo Bożenę i Wojciecha Gosztyłów, Romana Mazura pseud. „Beton”, Jolantę i Jana Trzeciaków i obecnie, od maja 2003, przez Wiesława Hryniewicza.

Przez dłuższy okres czasu schronisko działało pod nazwą „Podkowiata”, którą mu nadał Roman Mazur. Jednakże odchodząc ze stanowiska dzierżawcy zabronił on jej używania.

Obecnie

Schronisko posiada 23 miejsca w pokojach 2-, 3-, i 4- osobowych z łazienkami oraz 25 miejsc w pięcioosobowych domkach.

Oprócz noclegów i wyżywienia oferuje przejażdżki końmi huculskimi, kuligi, pieczenie barana lub dzika, a także organizację imprez okolicznościowych – ślubów, balów i konferencji.

opr. Roman Zadora

Wykorzystane źródła:

Bieszczady. Przewodnik, Pruszków 2001

A. Fastnacht – Osadnictwo ziemi sanockiej w latach 1340–1650, Wrocław 1962

Materiały Spółki i dzierżawcy schroniska

M. i A. Michniewscy, M. Duda – Cerkwie drewniane Karpat Polskich, Pruszków 2003

E. Moskała – Schroniska PTTK w Karpatach Polskich, Warszawa – Kraków 1980

Strona internetowa Bieszczadowy serwis http://republika.pl/bieszczady2/

COTG PTTK i autorzy vademecum wyrażają zgodę na wszelkie powielanie zasobów Vademecum pod warunkiem przytoczenia źródła i autora.

Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK
31-010 Kraków,
ul. Jagiellońska 6
tel.: 12 422 28 40
e-mail: poczta@cotg.pttk.pl

Katalog Centralnej Biblioteki Górskiej PTTK