Vademecum Górskie COTG PTTK
Harcówka schronisko: Schronisko Harcówka Lokalizacja
Na styku Kotliny Wałbrzyskiej i Gór Wałbrzyskich rozlokował się przemysłowy Wałbrzych. Z biegiem lat stał się on największym na Śląsku miastem położonym tak blisko gór. Schronisko „Harcówka” leży w bezpośrednim sąsiedztwie Starego Miasta, w Parku Miejskim im. Jana III Sobieskiego. Park urządzony został na zboczach Góry Parkowej (508 m) i Góry Powstańców. Ma charakter parku leśnego, czy też urządzonego lasu. Przed laty funkcjonował tu tor saneczkowy, jesienią 1971 r. urządzono w nim trasę narciarską i stok slalomowy. Są też korty tenisowe i liczne utwardzone alejki.
Schronisko „Schillera” wzniesione zostało na zboczu Góry Parkowej w 1911 r. Nie był to wówczas pierwszy obiekt turystyczny w okolicy, gdyż na szczycie wznoszącej się nad Wałbrzychem góry Chełmiec od 1889 r. funkcjonowała wieża widokowa z restauracją, pełniąca również rolę schroniska. Schroniska za czasów niemieckich, zwłaszcza te położone tak blisko miast, nastawione były na obsługę spacerowiczów i turystów urządzających krótkie, niemęczące wypady. Obiekty te miały pełnić przede wszystkim rolę gospody, funkcja noclegowa była drugoplanowa.
Historia
Po drugiej wojnie światowej Śląsk został wcielony w granice Polski. Wysiedlono stąd Niemców, przerywając wiekową ciągłość kulturalną i historyczną. Nowi mieszkańcy musieli na nowo zagospodarowywać się w nieznanym sobie terenie. Mienie opuszczone przejęte zostało przez państwo polskie. W Wałbrzychu 4 sierpnia 1947 r. odbyła się konferencja turystyczna z udziałem m.in. Walerego Goetla, prezesa PTT. Ustalono na niej, że wszelkie obiekty turystyczne z terenu powiatu wałbrzyskiego zostaną przejęte i zagospodarowane przez wałbrzyski oddział Dolnośląskiej Spółdzielni Turystycznej. Rozwiązanie to okazało się tymczasowe. Obiekt w Parku Sobieskiego przekazano potem Związkowi Harcerstwa Polskiego. Wzięła się stąd nazwa „Harcówka”, która przetrwała dziesięciolecia i utrwaliła się w świadomości społecznej.
Z początkiem 1957 r., zarządzeniem przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, utworzony został Zarząd Zakładu Eksploatacji Obiektów Turystycznych PTTK z siedzibę w Szczawnie Zdroju. Nowy podmiot zajął się zarządzaniem górskimi schroniskami i domami turystycznymi w tym rejonie. Stał się on także właścicielem „Harcówki”. Sytuacja taka trwała kilka lat. W 1962 r., w następstwie likwidacji szczawieńskiego ZEOT, za zgodą Zarządu Głównego PTTK, „Harcówkę” przejął w użytkowanie oddział PTTK z Wałbrzycha. Obecnie, w wyniku kolejnej reorganizacji, posiadaczem obiektu jest spółka „Sudeckie Hotele i Schroniska PTTK” z Jeleniej Góry.
Za czasów polskich schronisko, oprócz funkcji turystycznych, pełniło także rolę restauracji dla wałbrzyszan, odwiedzających chętnie to miejsce podczas spacerów po parku. Już w latach siedemdziesiątych „Harcówka” wyposażona była w telewizor, miała też swoją biblioteczkę. Ilość miejsc, w zależności od ustawienia łóżek w pokojach, oscylowała w granicach pięćdziesięciu. W pierwszym półroczu 1995 r. z „Harcówki” zaczęła nadawać swoje audycje wałbrzyska rozgłośnia radiowa, występująca w latach 1995-1997 pod nazwą Radio Harcówka.
Obecnie schronisko dysponuje 50 miejscami noclegowymi w pokojach 1-, 2-, 3-, 4- i 5 osobowych.
opr. Tomasz Rzeczycki
Wykorzystane źródła:
E. Moskała – Schroniska sudeckie PTTK, Kraków 1976
Wałbrzych na dawnej pocztówce, red. Maria Solecka, Wałbrzych 1996
„Trybuna Wałbrzyska” nr 46 (858), 16-22.11.1971, s. 8
„Wałbrzych. Tygodnik Śląski” nr 29, 10-16.8.1947, s. 7
Strona internetowa http://www.pttk.walbrzych.pl
COTG PTTK i autorzy vademecum wyrażają zgodę na wszelkie powielanie zasobów Vademecum pod warunkiem przytoczenia źródła i autora.
|